Hier aan de Mosel in het nabijgelegen dorp Kröv is het Oogstfeest met denk ik veel eten, drinken en Alpenblazers. Misschien is dat wel vergelijkbaar met die ‘dankdag’ maar wat uitbundiger.
Bij mij gaat het ‘danken’ wat stiller en individueler: met deze knetterende kleuren van deze Moezelweek. Bobby doet het danken door een laatste Moezelmaaltje te koken met varkenshaasje en champignon-roomsaus uit het Edeka-kookboek Heimkommen.
Ik herinner mij ineens het Dankboek van Ernst Jan Pfauth, zo’n succesvol vrolijk veelbelovend jongmens, leek mij, oprichter en CEO van De Correspondent ofzo. Ik had hem eens als dagvoorzitter bij Boekblad aan Zee. Dat Dankboek van hem verscheen vier jaar geleden. Ondanks het succes was hij vaak ongelukkig of ontevreden of onrustig, herinner ik me van de publiciteit eromheen. Hij las altijd het ene zelfhulpboek na het andere, schreef daar ook over, tot hij het danken als dagelijks ritueel ontdekte. En maakte daar een boek van. Ik vond 20 euro voor een bijna leeg boek (waar je dus je zelf je bedanken van de dag in kunt schrijven) een beetje duur. Een mooi schrift zou ook voldoen. Maar misschien is dat minder dwingend.
Ik doe tekenen (of als ik geen inspiratie heb mandala kleuren) als dank ritueel.
Dankdag:
Dankboek:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten