Gelezen: De drie bestaat niet van Gerbrand Bakker. Er zijn twee schrijvers die ik dagelijks danwel wekelijks in hun blog volg(de): Elke Geurts en Gerbrand Bakker. Elke Geurts was hartverscheurend over haar echtscheiding en dochtertjes, op een gegeven moment verschenen haar blogs ook in Trouw en werden ze een roman, en uiteindelijk is ze ermee gestopt. Gerbrand Bakker schreef in Trouw vooral over zijn tuin in de Eifel. Maar de blogs zijn onverwachter, bij Gerbrand Bakker gaat het ook over de hond, het dorpsleven, het ouderlijk huis, het literaire leven, altijd verrassend geestig en met zelfspot.
Dit De drie bestaat niet gaat over een gemarkeerde wandelroute 1 rond hun dorp, die over de heuvel achter zijn huis loopt. Het is een wandeling die in principe verzorgd wordt door de Eifelverein. Omdat ik best veel in Eifel Mosel, Saar en Hunsrück verkeer heb ik heel wat ervaring met dat soort wandelingen. Elk dorp heeft er wel een paar. In de Ardennen is dat ook zo. Maar de bewegwijzering is niet altijd je dat, ook omdat de Eifel bewoners erg van bomen kappen houden, lees is bij Gerbrand Bakker. En dan is zo’n route-bordje zo weg.
Via de burgemeester en de Eifelverein krijgt hij bordjes met een 1 erop. Te weinig bordjes, dus hij moet er wel zuinig mee doen. Bordjes in bomen spijkeren mag niet meer, ze moeten gelijmd. Het is echt een geestige kapstok voor een boek. Er hangen zoveel onverwachte verhalen aan vast. Wandelen met vriendinnen, met honden. De buren, de buurjongen, de hekwerken, de parkeerplaatsen, de liefde (zijn nieuwe oude liefde M.) met wie hij zoenend de wandeling loopt en het hondje jaloers blaffend. Echt geestig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten