Lockdown

Vandaag zouden we overdag gaan zingen met het koor. Want in het licht van de Coronaregels van twee weken geleden mag dat nog wel. Maar in het licht van de naderende totale lockdown zoals gisteravond laat in alle kranten voorspeld / aangekondigd vanwege de dagelijkse verdubbeling van de besmettingen met de omikron-variant besluit ik toch maar niet te gaan. Het is allemaal maar lastig. De regels, het zelf beslissen. De kersten. Wat is wijsheid? Het advies om met niet meer dan vier bijeen te komen en dan de grootfamilies die dit advies aan hun laars lappen. Waar ze makkelijk met tien of meer bijeen gaan komen. Want familie. Wij zijn met ons tweeën maar een kleine kern, en de mensen om ons heen ook. Wij nodigen gewoon een of twee uit. En doen alles zoveel mogelijk volgens de regels. Maar onze tweede kerstdag is een etentje met tien. Uit acht huishoudens. Ik weet het niet. 

Het koor zeg ik voor nu maar af. Sommige koorleden volgen mij, maar de meesten gaan wel. Noemen het 'paniekvoetbal'. Ik beledigd. Of is het inderdaad paniekvoetbal?