Naar de dermatoloog

Voor de ‘ingreep’ naar de dermatoloog. Het plekje op mijn linkerschouder dat me in het najaar vorig jaar zorgen had gebaard en waarvoor ik begin december naar de huisarts ben gegaan is nu nóg kalmer geworden. Is het nog wel nodig? Maar ja, zoals de dermatoloog vorige keer al zei, ‘het hoort er niet’.

Toch wel spannend, dat ze in je gaan snijden waar je bij bent. Ik ben niet veel gewend op dat gebied. Twee jonge dames gaan mij snijden. Twintig minuten zou het duren. Het wordt minder dan een kwartiertje. Het valt alles mee. Ik lig op mijn zij op een snijtafel, ze teken het plekje af, verdoven met vier prikken, en gaan dan snijden. Ik voel echt niets. Dan dichtbranden, dichtnaaien, en een verbandje. Foldertje mee. 24 uur niet douchen. Over 14 dagen wordt de hechting verwijderd en hoor ik wat voor weefsel het was. Na afloop heb ik ook geen pijn. Een belevenis van niets. 

Opgelucht weer naar buiten. In de wachtkamer zit een mevrouw met schrik ogen. Komt u voor iets engs? vraag ik. Ja, zegt ze. Ze licht helemaal op omdat ik het vraag. Veel sterkte!