Ben wat aan het afpeinzen over het tuinhuisje. Ik ben er nog niet geweest sinds we de sleutel gehaald hebben en alles eruit gehaald bleek. Vorige week had ik het er uitgebreid over met Peeq tijdens onze zompige tocht door de zodden voordat de schemer viel. En toen we bij haar thuis een flesje wijn soldaat maakten. Toen hoorde ik mijzelf zeggen dat ik eigenlijk ooit droomde om in zo’n tuin echt een kapelletje te bouwen. Als een Grieks kapelletje, boordevol iconen. Nadat Mutti overleden was heb ik veel iconen van vrouwelijke heiligen geschilderd. Vaak Byzantijnse, want die hadden veel tooi en kleur. Iconen schilderen is kopieerwerk. Je komt ervan in een mooie contemplatieve sfeer.
Kijk: toen ik zes jaar geleden mijn Zuilense zolderkamer betrok had ik dit gemaakt voor aan de wand. Zoiets. Maar dan een tuinhuisje vol. En kaarsen, en wierook. En Byzantijnse muziek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten