Het is de laatste dag alweer. In de ochtend is alles witberijpt van de vrieskou. Koud koud koud. Maar dat geldt alleen voor de gangen in het gastenverblijf en buiten, in de kamertjes is het nu gelukkig goed warm. Ik doe dapper mee met de gebedsdiensten. Ik merk dat ik de overblijvende vrije tijd dan beter waardeer en benut. Ook al doe ik niets, dan is dat mijn keuze.
Het klooster heeft een allegaartje van bouwstijlen. Dit gebouw waar de galerie in gevestigd is doet Byzantijns aan. Dat vind ik het mooiste gebouw. Er is ook een vakwerkachtig pandje, dat het geheel hier een beetje Efteling maakt.
Vandaag is er nieuwe gast gearriveerd. Ze komt uit Veenendaal. Ze is duidelijk vaker geweest want ze beweegt zich ferm en doelbewust door de keuken en woonkamer. Ze is alleen een beetje stug, zegt weinig, ik kan haar niet ‘lezen’ of het verlegenheid of afweer is. Het is wel een beetje ongemakkelijk om met zo’n zwijgende derde te zitten eten.
Verder voel ik me ook heel ongemakkelijk over de oorlog. Bobby heeft gezegd dat hij er de dagen hier niet over wil lezen, dat hij er heel naar van wordt, en dat hij het thuis allemaal wel weer inhaalt. Ik wil dat respecteren, maar zelf lees ik het wel, en ik heb steeds de aandrang verslag te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten