Vasilikos

En het was avond geweest en het was ochtend geweest… 

Zakynthos ligt als we aankomen net een beetje in een wolk als we arriveren. Hebben wij weer. Er zijn geen andere vliegtuigen dus de bagageafhandeling gaat hier vliegensvlug. Mijn koffer is wel stuk. Maar vanwege die wolk niks geen zinderende hitte en schetterend licht. 

We worden ontvangen door Nicole de hostess en in een touring car naar ons dorp gebracht: Vasilikos. Er rijden nog drie setjes mee. O! Het is direct al heerlijk om weer in Griekenland te zijn. 

We hebben een lief oud appartement in een verbouwde oude boerderij met eigen veranda en veel geurende planten (straks maar eens determineren) en veel privacy, olijfbomen, een minimarket op loopafstand en een paar taverna’s. Het is hier een uur later dan bij ons, dus het is bijna donker als we gaan eten. Bobby kiest een kipsouvlaki en ik heerlijke lamskoteletjes. Paidaikia. Een Griekse salade. Aardige Grieken daar op het terras. Ik straal ervan. 

Verder ik kan er nog weinig van zeggen, het is weer bekend en geliefd vriendelijk en rommelig Grieks. We wonen aan de doorlopende weg maar dat is anders dan een doorlopende weg bij ons. In ons huisje hebben een tamelijk klein bedje. Kabouter huisje met een kabouter bedje. Vandaag maar eens een beetje op onderzoek uit.