donderdag 9 juni 2022

Brokstukken

Er komt een kunstwerk met brokstukken van de Domkerk/-toren in het Park. Eind oktober moet het klaar zijn. Dit in het kader van afgedankte dingen van de oude stad die naar de nieuwe stad gesleept worden en daar nieuwe betekenis krijgen. Ik heb al eens een stuk geschreven over een oude brug die verplaatst is en over de zes oude platanen van het Domplein die daar weg moesten en nu zomaar wat in het Park staan. In een kruisvorm op een terpje, maar wie het niet weet ziet het niet.

Nu gaan ze daar een kunstwerk  van maken. Een kapel. Het ontwerpen wordt vandaag gepresenteerd aan de ambtenaren van de gemeente, die erover mogen zeggen wat er nodig is om het te realiseren en tot een succes te maken. Mag ik mee, vroeg ik gisteren aan onze eigen ambtenares. En het mocht. En zo zit ik ineens in een enorm leuk creatieven-kantoor aan de 2e Daalsedijk. 
 
Ik had gefantaseerd dat er van de brokstenen een hele kapel gebouwd ging worden, maar zo is het niet. Het is meer land art. De terp gaat straks een duidelijker vorm krijgen, in de vorm van de Heilige Kruis Kapel (Sint Maartenskerk) waar het met de kerkenbouw in Utrecht allemaal mee begon, die dus ooit in de 11e eeuw ofzo gebouwd werd op wat nu het Domplein heet. En dan komen er brokstukken van de Dom op sokkels te staan. Je reinste Land Art. Het doet me denken aan de Groene Kathedraal van Marinus Boezem bij Almere.  

Raar gevoel om er bij te zijn en  maar aan de zijlijn mee te spelen. Het is een wereld waar ik tot vier jaar geleden als vanzelfsprekend deel van uitmaakte en waar iedereen luisterde als ik wat te zeggen had. Nu sta ik daar volstrekt buiten. 'Werk je bij de gemeente of ben je freelancer', is de vraag steeds. Ik antwoord dan dat ik freelancer ben, maar de ambtenares (met wie ik het heel goed kan vinden en die mij hogelijk waardeert) benadrukt steeds dat ik vrijwilliger ben. De meeste mensen in de vergadering dertigers/veertigers met jonge gezinnen. Waarbij de mannen dominant zijn (als ondernemer, kunstenaar, bouwkundige), en de vrouwen ondersteunend, al dan niet in de marketing of communicatie. Het is een rare gewaarwording, repeterende breuk, dat je als zestiger niet meer mee mag spelen, alleen nog als vrijwilliger.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten