Zij heeft er al een hele dag op zitten voor ze naar haar werk gaat, namelijk met de meisjes naar de tandarts, en avondeten koken. Net voor ik kom heeft ze Bébé3 in bed gestopt, want dan kunnen wij nog even een stukje bijkletsen. Bebe3 is anderhalf nu, ik heb nog niet zo’n band met hem. Hij zit in de fase dat hij de hele dag alles uit de kasten trekt en aarde in zijn mond. ‘Nee Tije! Néé Tije! NÉÉ Tije!’
Volgens de instructies slaapt hij een uurtje en dan hoor ik wel op de babyfoon dat hij wakker wordt. En dan gaan we naar de speeltuin. Maar het is over vieren en slaapt hij nog steeds. Als een roosje. Duimpje in de mond. Hij draait door het hele bed. Elke keer als ik kom kijken ligt hij helemaal anders. Zo ziet. Het is wel makkelijk oppassen zo als het kindeke slaapt. Heel anders dan de hele middag ‘Nee Tije!’ roepen. Het is ook wel lekker rustig, want vanmorgen heb ik in de volkstuin gewerkt. Het gras en de heg, die ik beide twee weken geleden gekortwiekt heb, zijn alweer uitgegroeid en de vierkante meter moestuintje zit onder het onkruid.
Hier kijk ik naar de wand met de plaatjes van het gezinsgeluk. Vier ervan heb ik getekend. Best trots op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten