Beter

Ik spring weer uit mijn bed als ik op de app een dringend verzoek lees voor een invaller bij Buurt Taxi. En wel nú. Ik zal dus wel beter zijn. Het hoestje is er nog wel, maar die aandrang om de hele dag op bed te liggen is weer over. 

De hele week heb ik getest. Steeds negatief. Was dat nou nodig? Maar je weet niet hoe lang de incubatietijd is. En je hebt duidelijk verschijnselen. Het zal een griepje geweest zijn, maar toch ben ik deze week maar niet naar koor en niet naar gym geweest. Niet alleen uit verantwoordelijkheidszin, ook omdat ik lamlendig was.

Maar nu dan weer mensen rijden van A. naar B. De oude mensen, de dingen die voorbij gaan. Overal is werken-aan-de-weg. Stukken stad opengebroken. Een mevrouw moet van Tuindorp Oost naar haar  opticien in de Biltstraat. Dan moet je nu dwars door de wijk Wittevrouwen. Allemaal smalle straten met eenrichtingsverkeer. Zigzag kriskras. En terug naar Noord gaat niet want de Wittevrouwensingel ligt open. Dus ga ik maar via de Maliebaan terug maar dan ben je zo een kwartier kwijt. 

Hetzelfde gebeurt bij de Marnixlaan die heringericht gaat worden. Die wordt eenbaans en Groen, met dank aan GroenLinks. Wat veel gescheld oplevert van bewoners. Ik moet een mevrouw van de pedicure halen midden in een wijkje daar bij die wegwerkzaamheden. Het hele wijkje wordt gerenoveerd en ligt ook open. Ik vind de mevrouw en we komen thuis, maar wel weer een half uur vertraging.

Een mevrouw van 90 vertelt dat ze haar huisarts nu alleen nog digitaal kan bereiken. Ze kan niet meer bellen. Het lukt me niet met mij pijnlijke vingers zegt ze. Niet op de iPad en niet op de laptop. Waarom? Ik hoef niet meer te leven als het zo moet.