Dinan

We doen een dagje naar Dinan. Op de kaart van Bretagne lijkt het niet zo ver van hier, maar het is toch wel 70 km, een uur rijden. Maar we willen even een andere indruk van Bretagne dan badplaatsen en kapen. 

Dinan is een schitterend stadje waar veel van de Middeleeuwen bewaard en gerestaureerd is. Bij het googelen naar Bretonse huizen om te tekenen had ik al wel beeldschone sprookjesbouwsels gezien, maar ik wil wat ik teken ook in het echt gezien hebben. Ik was echter even uit het oog verloren dat zo’n stadje dan ook vergeven is van de toeristenwinkeltjes en de toeristen. 

Op zich valt het mee, in de zin van: het kan namelijk veel erger. Maar mooie foto’s van een léég middeleeuws stadje zitten er niet in. Dan moet je denk ik om zes uur ‘s ochtends gaan. Nu staan overal mensen voor. Dames en heren in korte broeken, die dat vaak niet kunnen hebben. 

Het leukste fenomeen van Dinan is een straatartieste op leeftijd die middeleeuwse muziek speelt. Ze heeft een soort harp, een fluit, een trom en nog een ander slaginstrument. En dus speelt ze allemaal tegelijk, met alle armen en benen tegelijk. Als de mensen alleen maar applaudisseren en geen geld geven wordt ze kwaad.   

Om de drukte en de mensen een beetje te verdragen lunchen we copieus met moules (mosselen) en galettes (boekweitpannekoekjes).