Formulierenstress

Is het allemaal wel waard, de moeite, de zorg, de opbrengst? In de moestuinbak in de straat heb ik een schamele opbrengst van zes bieten, geplant in maart/april schat ik in. Ik heb er ook nog zes in de volkstuin gezet, misschien zijn die wel wat groter geworden. Misschien meer met mest werken.  Ja ik vind het allemaal waard, niet zozeer vanwege de oogst alswel vanwege de verwondering over de groei en bloei. De wonderen der natuur. 

Vanmorgen ga ik met buurtgenote A. weer een half uurtje knippen, trekken en snoeien bij de moestuinbakken, dat doen we nu elke zaterdagochtend een half uurtje, zodat het onkruid niet ontploft. Als we klaar zijn geeft ze me uit haar bak een zanderig geoogst vers knoflookje. Wat een prachtig cadeau. Echt.

Vervolgens zet ik me eindelijk aan de (subsidie-) aanvraag voor nieuwe moestuinbakken in de straat. Want de 14 bakken storten de een na de ander in. Ze zijn duidelijk aan hun eind. Ik heb al overlegd met de Wijkopzichter en met het Wijkbureau. Vervangen kan. Maar eerst moet er een Formulier ingevuld. 

Formulierenstress lijkt een beetje op Apparatenstress. Het formulier in kwestie moet ik via een link downloaden, die het Wijkbureau me stuurt, maar de link doet het niet. ‘Dank u wel voor de link, maar de link werkt niet.’ En maar beleefd blijven. ‘Dank u wel voor de nieuwe link, maar die doet het ook niet. Is het een idee als u het formulier als pdf in een bijlage stuurt?’ Ik krijg wéér een nieuwe link. Hier gaat dágen overheen. Die doet het wel. Een blik op het formulier vertelt dat ik een handtekeningenlijst nodig heb - om aan te tonen dat we draagvlak hebben en offertes. 

Weer een mailtje naar het Wijkbureau. Nee, die handtekeningen lijst hoeft niet, zegt het Wijkbureau, jullie zijn een al bestaand initiatief. En die offertes: de moestuinbakken komen van de afdeling Stadsbedrijven, zei de wijkopzichter. En het zand ook. Dus dan hoef ik geen offerte. En als we nieuw bloemenzaad willen om het vergraste bloemenlint te verfraaien dan moet de grond vermengd met zand. Bloemen groeien beter op arme grond (zand) dan op klei. Dat zand kom ook van de Sradsbedrijven. Daar hoef ik ook geen offerte van. Alleen van de bloemenzaden kan ik zelf online bestellen. En dus een prijs opgeven. . 

Enfin, inmiddels zit ik al drie weken met dat formulier in mijn maag. Ik wil niet. Maar daar krijg je ook buikpijn van. Dus vandaag is de taak om dat formulier in te vullen, wat ze ook vragen. Naam, adres, BSN, banknummer, handtekeningen lijsten, offertes. Tot het af is. Tot het verstuurd is.

Ik print het formulier uit en vul het met de hand in. Dat is behapbaarder dan digitaal. Eerst in klad en dan in het echie. Scan het in en stuur het per post naar een Antwoordnummer. En een scan naar het Wijkbureau met een begeleidend schrijven met dingen die we telefonisch al een paar keer uitgewisseld hebben. Het geeft enorme opluchting dat deze stap achter de rug is.