Sunny Home

Zondag. Boek lezen in de ‘voortuin’  die waanzinnig bloeit voor het eerst dit jaar. Wat was die plantenbak sneu de afgelopen hete zomer. Hij staat de hele dag in de volle zon. Bobby leest dezer dagen In de Bovenkooi van Maarten Biesheuvel, zijn debuut uit 1972. Hij glimlacht steeds om de relatie tussen Maarten en zijn Eva, zegt hij. Die doet hem aan ons denken, het kneuterig samenleven. O? Dat lijkt me wel mooi voor de zondagochtend.

Ik heb Biesheuvel in mijn studietijd gelezen. Maar ik herinner me er niet heel veel van. Het is humoristisch, bitter, over psychiatrie, bijbelteksten, psalmen, hersenspinsels, chaos in het hoofd, de geest die alle kanten op wappert. Nu bladerend in het boek herinner ik me het eerste verhaal wel weer: ‘De heer Mellemberg’, een patiënt in Endegeest waar Biesheuvel dan verblijft. Psychiatrie en antipsychiatrie was in onze studietijd heel erg een onderwerp. Nu zijn veel inrichtingen afgebouwd en moeten mensen zich maar redden met ambulante hulp. Over Eva lees ik in In de bovenkooi trouwens niet zo veel, wel dat hij ‘s nachts vaak uit bed gaat, of laat naar bed, en dat zij hem dan roept. ‘Maarten, kom nou naar bed.’ Dat stukje van het samenleven herken ik wel. Ik lees ook het verhaal ‘Brommer op zee’, waar blijkbaar het huidige literaire VPRO-programma naar genoemd is.

Er blijkt een paar jaar geleden een boekje verschenen over ‘De Biezen’ zoals de Biesheuvels blijkbaar door intimi genoemd werden bij Uitgeverij Sunny Home van Kees Schafrat, geschreven door Maarten ‘t Hart en Mensje van Keulen. Dat heb ik nu bij de bibliotheek besteld. De recensies zijn trouwens vernietigend, noch Van Keulen noch ‘t Hart hebben zich erg ingespannen.

Maarten en Eva heb ik nog bij hun laatste optreden bij Matthijs van Nieuwkerk gezien, wat schattig waren ze daar. Ik zou me met haar niet meteen vereenzelvigen.