Talent voor het leven

In de laatstleden herfstvakantie in Sauerland (vorige week zondag waren we er nog!) las ik De autist en de postduif van Rodaan al Galidi, en ik las ook óver hem, en vooral over zijn meest beroemde boek Hoe ik talent voor het leven kreeg, over zijn vlucht uit Irak ooit en zijn negenjarig verblijf in een AZC. Tot er een generaal pardon kwam en 26.000 vluchtelingen tegelijk een verblijfsvergunning kregen. Waaronder hij. Dat was 2007 of daaromtrent. Ik bestelde het bij de bibliotheek en na een paar dagen was het er al. 

Blijk ik de versie in-eenvoudige-taal besteld te hebben. Ik vind het heel goed dat er een uitgeverij is die boeken hertaalt voor mensen die niet zo goed kunnen lezen, maar ik heb het idee dat ik nu wel de inhoud en de strekking ken maar niet hóe hij het opgeschreven heeft, en waarom hij zoveel lof krijgt. Ik geloof dat ze bij dat hertalen de zinnen in stukjes knippen en abstracte begrippen concreter maken. Dan haal je wel een belangrijk stuk van iemands taalspel weg.

Maar het is een verbijsterend verhaal, en dan van slechts één persoon, en dan te bedenken dat zoveel mensen op de vlucht zijn en asiel willen aanvragen en allemaal schrijnende verhalen hebben. Dus deze vereenvoudigde versie mag weer terug naar de bibliotheek. En dan nog een keer de echte.