Het heet inmiddels een griepepidemie, al vind ik het geen griep. Bij mij duurt het nu al een week. Elke blafhoestdag moet ik kiezen of ik wel of niet de deur uitga. Wat wijsheid is. Want ik heb geen pijn, geen koorts, ik heb eetlust, dus hoe erg is erg. Maar dat reutelen van de luchtwegen en die blafhoest! Daarom ga ik dus maar niet naar de gym, niet naar het koor, geen oude mensen taxiën.
Wel ben ik op en neer geweest naar Will-met-hernia in Amsterdam om haar bij de boodschappen en de was te helpen. Bobby vindt die zelf snipverkouden is vindt dat ik thuis moet blijven, maar vandaag ga ik toch naar Oosterbeek om te knutselen met de (achter)nichtjes. We doen schilderen en kralen rijgen voor armbandjes. En als ik dan in de middag moe maar voldaan thuiskom moet ik een paar uur slapen. Ach, het zal wel over gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten