Normal People

Vorig jaar gaf ik Elly voor haar verjaardag een boek van de Ierse schrijfster Sally Rooney. Ik had haar boek 'Normal People' bij nogal wat mensen op stapels nieuw-te-lezen zien liggen. Maar ik weet niet meer of ik haar Normale mensen of Conversaties met vrienden had gegeven. Toen ik het zelf ging lezen vond ik er weinig aan. Ik denk nu dat het Conversaties met vrienden was, dat gebabbel van twintigers. Elly bekende later dat ze het niet gelezen. (Inderdaad, ik had het afgelopen zomer mee op vakantie). 

Nu is Normal people op tv te zien, een 12-delige serie naar dit boek. ‘De film is beter dan het boek’, lees ik ergens. Het zijn afleveringen van een half uur, dus met een beetje bingen ben je in drie dagen bij.

Het is een mooi en aangrijpend liefdesverhaal. Ik citeer wat inhoud uit de VPRO-gids: 'We ontmoeten de Ierse Connell en Marianne in hun laatste jaar van de middelbare school. De slimme, populaire Connell is zoon van een liefdevolle alleenstaande moeder. Hij is een van de steratleten van school. Marianne is een einzelgänger uit een welgesteld maar ernstig disfunctioneel nest, die zich verschuilt achter haar intelligentie.

Connells moeder werkt als schoonmaakster in de villa waar Marianne woont met haar moeder en haar broer. Als Connell haar een keer ophaalt na haar werk loopt hij Marianne daar tegen het lijf. Ze ontdekken dat ze een liefde voor boeken delen en niet lang daarna delen ze ook het bed, vrijwel dagelijks en intens. Maar Connell doet op school alsof Marianne niet bestaat. Te onzeker over wat zijn vrienden zullen denken van hun ‘vriendschap’. Als hij een ander meisje meevraagt naar het schoolfeest, trekt Marianne zich terug.

Een jaar later is de situatie omgekeerd. Marianne heeft haar draai gevonden op de universiteit van Dublin. Ze is omringd door vriendinnen en vrienden. Nu is het Connell die niet op z’n plek is en zijn toevlucht zoekt in boeken – totdat Marianne hun relatie een nieuwe kans krijgt. Maar nu is hij de vreemde eend in háár wereld. En ook ditmaal gaat het mis. Niet omdat ze te weinig voor elkaar voelen, maar juist omdat het ze maar niet lukt om elkaar duidelijk te maken hoevéél ze voor elkaar voelen. Dit scenario herhaalt zich nog een paar keer in de vier jaar die Normal People beslaat. En elke keer doet het iets meer pijn. Ook bij de kijker.’

Normal People is te zien bij NPO Plus en NLZIET.