Wat een bof, zo mooi weer. We deden weer een Stille Wandeling. Er liepen nu negen mensen mee. Ze vonden het mooi en prachtig en fijn. De gedichten van Kopland die we uitgezocht hadden vonden ze ook erg mooi. Een vrouw zei na afloop dat het zo fijn was dat er iemand voorop liep en de route aangaf, en dat ze alleen maar mee hoefde te lopen. Ik was dus degene die de route uitgezocht had en voorop liep. En ik bedacht zelf dat het niet altijd leuk is om voorop te lopen, want dan zie je de anderen niet. Maar dat, dat krijg je.
Hieronder mijn ‘foldertje’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten