Stemmen

Ga toch naar het verkiezingsdebat kijken. Het zijn zulke verschillende werkelijkheden. Bobby kijkt niet, hij vindt dat overbodig. Hij zegt alle partijen en standpunten te kennen. Zoals altijd bij verkiezingsdebatten erger ik me dood. Het 'format'. De oneliners. Geert Wilders. Caroline van der Plas, Tierry Baudet, Wopke Hoekstra. Hu! Mijn voorkeur ligt geheel in de lijn van mijn bubbel bij GroenLinks, Partij van de Arbeid of de Partij voor de Dieren. De door Rutte zo gevreesde 'linkse wolk'.

Tegen de dames van de gymnastiek zei ik vorige week belerend: Je moet die Stemwijzer niet doen! Je stemmen wat je altijd stemt. Stemmen op de partij wiens standpunten je vertrouwt. Het is zo erg in de Stemwijzer dat allemaal kwesties en standpunten worden opgevoerd (voor /  tegen / neutraal) waar je dan je 'mening' over mag geven, terwijl je de specifieke details en argumenten en overwegingen niet kent. Meningen uit het buikgevoel. Tegen windmolens. Tegen asielzoekers. Tegen klimaatbeleid.

Dit jaar is het stemmen in de bibliotheek. Vorige keer met Corona in het buurthuis. Daarvoor in de gymzaal in de school. Het is druk. Vanavond weer de hele avond prognoses en uitslagen kijken. Denken aan vier jaar geleden, met de krankzinnige Tierry Baudet  toen als winnaar. En straks waarschijnlijk Caroline.