Het weer. Het klimaat. De politiek. De vluchtelingen. De oorlog in Oekraïne. De poppetjes van het politieke spel. Het houdt je de hele tijd bezig maar ik blog er niet over. Het is zo vreemd dat je dagelijkse leven gewoon maar doorgaat. Dat je blij bent met nu weer wolken en regen. Met angst en beven houd je je op de hoogte van (de analyses over) de extreme weersgesteldheden op verschillende plekken op de wereld. De verdrogende aarde. Lees net dat er in Spanje en Italië in de politiek en de media ondanks de moordende hittes (en eerder dit jaar de overstromingen) nauwelijks over klimaatveranderingen wordt gesproken.
Als ik tegen mensen zeg dat het me zo bezig houdt, dat er zoveel gaande is en dat je als individuele burger gewoon maar doorleeft (want wat kun je anders) dan reageren ze vaak dat ze maar niet meer naar het nieuws kijken. Ik vind dat je in elk geval een béétje op de hoogte moet zijn.
We gaan bijna op vakantie. We gaaneen oude vriendin van Bobby bezoeken, in Zwitserland of Noord Italië, waar ze allebei een huis heeft. Nu wordt het eerst Zwitserland. Frisse lucht in de bergen. Ik kijk er erg naar uit. Misschien blijven we daar maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten