Nieuwe gaatjes

Net voor we de tent afbreken - na de nachtelijke hagelbui - valt me op dat een deel van het tentdank tientallen nieuwe gaatjes/scheurtjes heeft. Gelukkig had ik net voor de vakantie nog een lapje reparatiedoek gekocht bij Bever. Had ik er maar twéé gekocht. 

De vorige keer dat dit gebeurde was toen we in de Dolomieten een hagelbui op onze tent kregen. Het hoort wel bij dit deel van de wereld. Vorige week hadden de kampeerders bij het Gardameer hagelstenen als tennisballen op hun tent en auto’s gekregen. In die zin vallen de ‘velderwtjes’ die nu ons ten deel vielen weer mee. maar nergens een winkel met tentreparatie-spullen. Geen Sportzaak en geen Bouwmarkt.

Ik heb het even nagezocht en we hebben deze tent sinds 2014, toen we naar Cornwall gingen. Ik herinner me nog goed dat het de eerste keer niet goed lukte de tent op te zetten en dat een Britse jongeman vroeg: ‘First time camping?’ En dat Bobby zo beledigd was. Uiteindelijk was ik het die de clou vond: de achterste boog is korter dan de rest. Te herkennen aan een rood streepje. Dat stond niet in de gebruiksaanwijzing.

In de Dolomieten (2017) kregen we zulke hagel dat er gaatjes in het doek kwamen. En in Schotland woei de luifel eraf. En Bobby maar repareren. Ducktape. Gorillatape. Plakkers. Ik vond het er steeds erger uitzien en pleit al jaren voor een nieuwe tent. Maar Bobby is hartstochtelijk aanhanger van repareren. Alles wil hij repareren. 

Dus ik vandaag weer eens voorzichtig opperen of het niet een idee is deze tent eens te vervangen. Af en toe wijs ik op de camping naar een tent die me ook heel mooi lijkt. Voor de kómende 10 jaar, zeg ik dan.

Want ik vind kamperen in een tent toch echt wel leuker dan in een camper of een caravan. Dat buiten zitten op de eigen veldje is geweldig. Het uitzicht op de mensen en hun gedoe ook. 

Het ene lapje van Bever is nu opgebruikt. Hopen dat we het droog houden. Morgen verder op zoek naar wat voor tape dan ook.