Petje

De  zon is zó schel dat ik bijna een gevaar ben bij de weg. Licht en schaduw. Als je onder bomen door fietst zie ik nauwelijks iets in de schaduw. Of dat normaal is of dat dat met die beginnende staar te maken heeft  die de opticien constateerde. Bobby zei ook al: je moet een pétje en een zonnebril.  

Morgen zou ik fietsen met Elly en daar heb ik heel veel zin in, maar die zón!  Dus ik app maar vast dat we veel water en zwemspullen mee moeten nemen. En zonnebrand. En zij appt ook weer een petje en zonnebril-emoticons terug.

Ik ben geen type voor petjes en zonnebrillen. Nooit gehad. Maar nu, op mijn 66e moet ik er aan. Waar haal je een petje? Ik zou zeggen bij de Decathlon, maar die heeft de winkel op het Vredenburg net weer gesloten. Het wordt de Perry, waar ik nooit meer kom omdat die alleen nog maar sportkleding verkopen. En een rare bril op de markt. Hij doet me denken aan mijn reisje naar Thassos op mijn 50e verjaardag. Toen zaten er allemaal Bulgaarse dames op de veerpont nar Thaddeus’ met van die grote nepzonnebtillen op. 

Bobby zegt dat ik hem erg denken aan zijn excentrieke tantes toen hij klein was. Auntie ook.