De nieuwe juf van de gymnastiek moest van de week een operatie ondergaan en omdat ze vindt dat wij geen week mogen missen ze heeft een van ons (de mooiste, de slankste, de lenigste, de beste) gevraagd om voor een keer de les over te nemen. Die heeft ja gezegd, maar ze zat er aardig mee in haar maag. En dan realiseer je je wat zo'n juf doet. Opjuinen. Ze heeft een plan en ze juint ons op. Met luidop benoemen wat we doen en met verve voordoen. En tellen. 'Nog acht keer, nog zeven keer, nog zes keer...' Etcetera. Deze week zijn we niet zo vermoeid als anders, en we werden zelf niet warm. Maar het was zo lief om te zien hoe het mooiste meisje van de klas zo verlegen was, en ons niet dorst aan te schreeuwen. Ze krijgt een hartelijk applaus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten