‘VerpleegThuis’

Gelezen: VerpleegThuis door Teun Toebes. Met kerst had ik het zien liggen bij Zus&Zwager3, en toen dacht ik O ja! Daar heb ik over gelezen. Wat een grappige jongen, mooi haar, idiote jaren 70-bril. 

Nu is Teun Toebes alweer 24 jaar, maar dit boek schreef hij toen hij 21 was en student HBO-Verpleegkunde. Zijn stage in een verpleeghuis raakte hem zo dat hij besloot er te gaan wonen. Gewoon op een verpleegafdeling, bij de demente bewoners. Zijn boek is goed verkocht en al in 15 talen vertaald. Het is te leen in de e-bibliotheek. 

Teun vindt de woonsituatie van demente ouderen mensonterend en zet zich in voor verbeteringen van de huizen waarbij er ruimte is voor gezelligheid en aandacht. Hij beschouwde zijn medebewoners als vrienden en vriendinnen. Dat gebeurt er als je echt contact legt. Dat strookt geheel met mijn eigen ervaring met Mutti en Aunti, als ze je naaste naasten zijn begrijp je ze beter. Heb je contact. Teun wil beslist geen kritiek leveren op het personeel, want die zijn ook maar radertje in het systeem.

Het is interessant, goed geschreven, je leest het in één ruk uit. Het is een grappige welbespraakte jongen die snel overtuigt.