Dansconditie

Mijn tweede les van 'Dansconditie 60+' gaat al wat beter dan de eerste. Ik heb er dacht ik nog niet over verteld. Hoe-was-het? Hoe-was-het? Nou. Het leslokaal bevindt zich in een kelder. Het heeft grote spiegels, zwarte wanden en een systeemplafond. Er hangen enorme geluidsboxen. 

Er doen een stuk of vijf dames mee. Ze dragen allemaal een zwart t-shirt, een zwarte legging en zwarte schoenen. We staan met ons gezicht naar de spiegelwand en doen de juf na. Zij draait prachtige energieke muziek. Zij is in de dertig en een heel goede juf. Ze noemt iedereen bij naam, deelt complimentjes uit waar mogelijk. Bemoedigt waar nodig. 

Je loopt vooral tegen jezelf aan. Dat je het nog niet zo goed kan. Hoe soepel en elegant de juf beweegt en jij niet. Ik ben de dikste van de groep, de rest is allemaal dun, dat is ook minder leuk om een uur naar te kijken.

Ik heb me door de inschrijving en de website heen gevochten en doe een maand op proef. Kijken of ik het echt leuk ga vinden. 

Er is dit keer weer een nieuwe deelneemster op proef en ik zie haar schrikken van de spiegels. Maar aan het eind van de les zegt ze: 'ik vind het geloof ik léuk!' Het enige nadeel is dat het van 11.45u tot 12.45u is en je hele dag gebroken.