Entius

Mooi boek: Om en nabij van Yolanda Entius. Ergens las ik dat zij net als Nicolien Mizee en Gerbrand Bakker zo aanstekelijk over tuinen kan schrijven, dat je helemaal verkocht bent zelfs als ze over de composthoop begint. Dit is een boek waarin ze anders schrijft dan anders. Geen gecomponeerde roman maar onderzoekend over haar leven. Er komt wat er komt. Het gaat over het huis en tuin in Frankrijk in de Haut Marne waar K. & Fr.  ook een huis hebben. en over het fenomeen thuis. Je thuis voelen. Ze wonen afwisselend in Amaterdam en het Franse huis.

Thuis. Het ouderlijk huis in Stolwijk Zuid-Holland was geen thuis met de tirannieke vader en de angstige moeder die niet voor haar dochters opkwam. Die het contact met hun dochters verbreken. In Amsterdam werd de vrouwenwoongroep jarenlang een thuis. Zelf gebouwd, alles helemaal samen. Er is een F (die een keer ergens per ongeluk Frits heet) met wie ze een bouwval in Frankrijk koopt en opknapt en daar maanden per jaar is. Het gaat over zijn waar je bent en je daar thuis voelen. Of niet (meer) thuis voelen. Je verbinden met de ongeving. Het verhaal meandert door haar leven.   

Eigenlijk gaat het nauwelijks over werk, terwijl ze actrice is geweest en filmmaker. Dat vind ik wel wonderlijk want tussen je 30e en ruim je 60e is werk toch nogal dominant in je tijdsbesteding. Wat wil je worden wie wil je zijn. Maar op enig moment verbleekt de carrière. Als je het goed doet als schrijver krijg je een Beurs en royalties. En kun je leven.

Ze heeft heel veel aandacht voor details. Als je een huis (ver)bouwt, of een tuin, dan stuit je op ontiegelijk veel details waar je lang geen weet van had maar die voor van alles van levensbelang zijn. Dat maakt het boek zo interessant.