Hoop

Al die door de slakken opgevroten slakropjes en tuinkruiden in ons achtertuintje waren wel erg demotiverend. Ik vind het er altijd zo evenwichtig uitzien, verse kruiden op het eten uit de eigen tuin. Maar door die slakkenplaag grijp je vaak mis. Bobby vergeet ze altijd, elke week wijs ik ze weer aan: kijk, hier staat de peterselie, de bieslook, de basilicum, de rozemarijn, de koriander, etcetera, maar dan koopt hij toch weer zakjes. 

Nu straalt het inmiddels ernstige verwaarlozing uit. Dat wil je ook niet. Dus ik probeer het toch nog maar eens. Ik zet mijn kruiden altijd in aarden potjes, omdat ze in de volle grond zo onordelijk worden. Vooral de munt woekert enorm. 

Nu heb ik nieuwe basilicum en munt, en trouwens: drie van de zes slakropjes hebben de slakkenplaag overleefd.