Tijd om de heg te knippen. Mijn tuin zit op een hoek, waardoor ik een hele lange heg heb. Het is beleid van de vereniging dat alle tuinen dezelfde ligusterheggen hebben, een waar je goed overheen kunt kijken, maar de een houdt 'm beter in het gareel dan de ander. Bij mij is het wel een beetje een zootje nu, terwijl sommige buren hem alweer strak geschoren hebben. Het is weer de hoogste tijd.
Gelukkig komt de Bayerischet Freundin op bezoek. Hondje mee natuurlijk, die meteen op mijn gazonnetje plast. Moet kunnen. We wandelen naar Slot Zuilen en weerom, en lunchen dan met een maaltje van de maaltijdbezorging van gisteren: kibbeling met aardappeltjes en ratatouille. Glaasje wit erbij. Kwinkelerende vogeltjes en knetterende zon. Het is allemaal te mooi om waar te zijn. En het hondje slaapt op het Perzische tapijt van wijlen Tantes Mies.
En dan moet ik nog de heg knippen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten