Jarig

Diana's verjaardag valt dit jaar op Eerste Paasdag en zij viert die op haar volkstuin bovenin in Amsterdam Noord. 69 is ze geworden. Ik vier haar verjaardag mee sinds haar zestigste in het Pulitzer Hotel waar ze tien vriendinnen uitnodigde. Heel deftig en vol betekenis. We moesten allemaal wat vertellen over haar. Ik heb dan de verhalen hoe ze in de jaren negentig tegenover me woonde, dat ik dat fascinerend vond, een single lesbische vrouw in een nieuwbouwstraat vol gezinnen. Daar wilde ik wel vriendinnen mee worden. 

Nu vind ik het leuk om met vrouwen te praten die ook in de zestig tegen de zeventig zijn, die ik helemaal niet als oude vrouwen zie. Omdat je elkaar al jaren eens per (twee) jaar ziet is er een zekere vertrouwdheid, maar weinig kennis over de details van elkaars leven. 

Vorig jaar raakte ik in gesprek met een vrouw die begin zestig was en nooit een pensioen had opgebouwd, en met haar parttime baan niet heel veel verdiende. Niet zo happy was in haar huwelijk maar voor haar gevoel niet weg kon omdat de woningmarkt zo is als-ie is. Soort paniek. Ik was toen ook behoorlijk gespannen omdat ik toch niet echt zicht had op wat mijn pensioen zou zijn, na die magere laatste werkloze jaren. Het was een week voor mijn 67e. In mei zou ik het zien. Ja het was een intens gesprek. Deze vriendin is er nu niet. We zijn met vijf en praten over de dingen waar zestigers en zeventigers over praten. De tuin. De vakanties. De exen. Wie heeft wel eens een partner het huis uit gezet? Wat doe jij voor vrijwilligerswerk. Hoe leer je in deze fase van je leven nieuwe mensen kennen? Leuk is dat.