Vandaag in de krant: 'Rust nemen is ook een vaardigheid'. Een vermoeidheidsexpert Vincent Deary die zelf ook om ging, omdat hij altijd 'aan' stond. Hij zegt dat veel mensen zichzelf alleen waarderen als ze iets presteren.
De laatste maanden zijn er op de een of andere manier steeds meer dingen in mijn agenda komen staan. Nieuwe leuke activiteiten. Dat heb ik zelf gedaan. Ik die zwoer bij een aantal totaal lege dagen per week. Zodat je open staat als iemand belt: 'Zullen we...' Nu hoor ik mezelf steeds vaker 'Nee-sorry-deze-week-kan-ik-niet' zeggen. Naast mijn twee baantjes met taxi-rijden op vrijdag en maaltijd bezorgen op maandag heb ik het Bilthovens koor op dinsdagochtend, Qi Gong op donderdag tussen de middag, en het nieuwe koor van de Ierse dirigente-zonder-bladmuziek op dinsdagavond rond etenstijd. Elke dag studeren. En de tuin die aandacht behoeft. Af en toe mensen een lunch voorzetten op de tuin. Wekelijks een lange wandeling. Wekelijks lange fietstocht. Regelmatig een museumbezoek. Een strandbezoek. Een verjaardag. Om de dag de kookbeurt. Pff.
Ik zet geloof ik maar even een paar activiteiten on hold. Pas op de plaats. Grappig dat in de krant dan dit verhaal op popt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten