De Limburgse vriendin neemt me mee naar de Botanische Tuinen van de Universiteit van Utrecht. We lopen vanaf haar huis in Oudwijk, een pittig stukje lopen wel. Die tuinen liggen in de knik van het enorme verkeersknooppunt van de A28 en de A27. Dus hoe mooi ook, je hoort heel veel autogeraas. Vroeger heette het stukje stad daar De Uithof, nu heet het Utrecht Science Park. Er wordt daar momenteel veel overhoop gegooid, in de DUIC las ik dat ze daar een soort Central Park willen aanleggen. Een deel van de Botanische Tuinen wordt openbaar en een Arboretum, een bomenpark. Dat duurt nog wel even voor dat klaar is, maar er wordt al hard gewerkt.
De Limburgse vriendin neemt me mee het Fort op. Hoe vaak ik daar ook geweest ben, nooit ging ik het fort op. Daar zijn allemaal sprookjesachtige hoekjes en watervalletjes en klauterweggetjes met de prachtigste bloemen. Dat ik zelf daar nooit eerder opgeklommen ben! Het blijkt de grootste botanische rotstuin ter wereld te zijn. Ik dacht dat ik nieuwsgierig was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten