Bij de afslag naar de camping direct aan de straat staan twee simpele restaurantjes met terrasjes. De ene heet 'Lieblingseck' en heeft eenvoudige maaltijden zoals Hänchen mit Pommes und Salat. Wij denken van Albanezen. De andere Kim Sön, is Aziatisch. Het heeft weinig allure, maar het is fijn plekje, zeker als je moe bent van de dag en geen zin meer hebt om te koken of helemaal weer naar Plön te fietsen. De foto is van Google Maps.
De eerste dag hier te Plön aten we bij de Albanezen en toen we moe maar voldaan weg zouden fietsen kwam ik met mijn voorwiel in Bobby's achterwiel en ben ik lelijk op de grond gesmakt. Nogal pijnlijk en schaafwonden mer zwarte gravel. En blauwe plekken en de volgende dag enorme spierpijn. Daar ben ik nog steeds niet van bekomen. Gaan liggen op en omhoog komen van de platte slaapmatjes is het ergste. Bukken. Op de fiets stappen met de hoge instap.
Gelukkig was het niet zo traumatisch dat ik nooit meer terug wil naar die plek. Na het concert gaan we dus naar de buren, de Aziaten. De vrouw sloft heel erg op goedkope plastic slippertjes, de man draagt een hele hoge koksmuts. Ze zijn Vietnamees, vertellen ze desgevraagd. Het eten is goed, lekker vlees, veel groenten, dus het is weer een groot genoegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten