Lof der Luiheid

Ik lig in bed, klaarwakker, en denk: 'Wat zal ik?' Nog even lekker blijven liggen of al opstaan? De meeste dagen ben ik rond 7 uur wakker. Nee, dan Bobby, die slaapt zo tot 11 uur, als het niet langer is. Ik heb de neiging dat lui te vinden en af te keuren, en probeer uit alle macht dat niet te doen. Bioritme enzo. Want waarom zou je als je niet meer naar het werk hoeft vroeg opstaan? 

Vanochtend besluit ik wel vroeg op te staan en naar museum De Fundatie in Zwolle af te reizen. Met de trein. Want als je gebruik wilt maken van de daluren dan moet dat tussen 9u en 16u.

Na het museumbezoek (zie vorige blog)  dwaal ik wat door de binnenstad. Zwolle is een geweldige stad om doorheen te dwalen. Leuke straten, leuke winkels, onbegrijpelijk stratenpatroon. Nergens is het zo stervensdruk als bij ons te Utrecht. En dan passeer ik zomaar een leuk mooi smaakvol modern antiquariaat 'Bloks Boeken'. Met allemaal interessante boeken. Zo koop ik er Lof der Luiheid. Wenken voor de beoefenaar door de Engelse schrijver Tom Hodgkinson (2004). How to be Idle?

Er de tijd voor nemen. Geen deadlines. Lekker eten en drinken. Je lekker omdraaien in je bed. Dan worden ideeën geboren. Daaruit ontstaat creativiteit. We zijn met z'n allen doordenkt van moeten, produceren, nuttig bezig zijn, geld verdienen, volle agenda's. Tot het niet meer gaat. Hodgkinson behandelt de dag per uur, elk hoofdstuk een uur. Het nog eens omdraaien in bed, de wekker op repeat. Het te laat op het werk komen. De lange lunch. Eigen ervaringen en veel literatuur. Ik denk een genot voor echte luiaard.

Het is wel een mannenboek. Hij haalt alleen maar mannelijke luiaards, denkers en schrijvers aan.