Ziek

Gelukkig is er Guust Flater. Hij kan geloof ik beter ziek zijn dan ik. Ik denk elk uur van de dag en de nacht alert: is het al over? Kan ik er al uit? Wat als ik het gewoon negeer? Maar het is te erg.

Jeroen meldde laatst in een blog dat hij het hele oeuvre van Konstantin Paustovskij tijdens zijn griep had herlezen, nou dan was die griep niet erg! Of hij kan goed blijven liggen en ziekte simuleren als hij aan de beterende hand is.

Ik kan helemaal niet lezen. Ik heb de krant geprobeerd en een reisgids naar Wenen, want ik ga over vier weken een reisje naar Wenen maken, maar het wil allemaal niet naar binnen.

Wel een fascinerende koortsdroom. Ik was in een woestijn, er was een strakblauwe lucht maar het was guur en koud. Ik moest op een brommer door de woestijn, maar de rechter handgreep van de brommer ontbrak. Ik kon alleen maar gasgeven en niet remmen. Ik wilde niet op die brommer, maar ik moest. Ik wilde weg, naar de zee, lekker bloot aan het strand liggen, maar Bobby zei: is dat nu wel verstandig? Helaas mist de clou van de droom, want toen werd ik wakker.

Liefst zou ik natuurlijk in detail uitwijden over alle ongemakken, moodswings en babyachtige behoeften die zich van je meester maken tijdens zo'n griep. Maar dat gejeuzel zal ik u niet aan doen. Aanmoedigende kaartjes, bloemstukken, fruitmanden en andere vormen van compassie zijn welkom.