Na de thee gaan we wederom naar het Zandmeertje. We stellen vast dat we ook best een keer weer naar Het Appeltje kunnen, een ander meertje in de Emmerdennen, maar het heeft iets geruststellends om elke keer alles precies hetzelfde te doen.Het is de eerste werkelijk schetterende lentedag. In Emmen is nog nauwelijks groen uitgelopen. Een uitgelezen moment om een terrasje te pakken, maar rond heel de Emmerdennen is geen terras te bekennen. Dus doen we na het rondje Zandmeertje een ritje Emmercompascuum, Weerdinge, Valthe, Exloo. Mutti geniet erg van rondgereden worden. Dit programmaonderdeel gaan we denk ik de volgende keer uitbreiden.
Bij de uitspanning waar we in januari haar 85e verjaardag vierden is wel een mooi zonnig terras. Het tientje dat we bij ons gestoken hebben (we willen geen tasje mee) is precies genoeg voor twee maal cappucino & appelgebak. We wachten en we wachten en we wachten op de terugkeer van de Schaapskudde, die rond 17 uur bij de Schaapskooi verwacht wordt, maar ik vermoed dat de Schaapsherder de tijd vergeet op zijn Grote Stille Heide.
De foto is genomen in de Emmerdennen met de zelfontspanner vanaf de naastgeparkeerde Daihatsu Koekblik. Ik ben er wel over te spreken. Zoals die Mutti haar handje op de deurpost vlijt! Alsof ze stiekem allerlei afbeeldingen van 'pitspoezen' bestudeerd heeft. Ik weet niet of ik hem voor haar durf in te lijsten, om zo op haar dressoir te staan. Vrees dat de Geschwister hem een beetje over the top vinden.
Schaapkudde Exloo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten