De Sterrennacht

Er zijn van die hoogtepunten in de stad waar de hele wereld op af komt en zelf vergeet je er naar toe te gaan. Kent u dat? Nu is dat bijvoorbeeld de tentoonstelling 'Van Gogh en de kleuren van de Nacht' in het Van Gogh. De kaarten zijn 'per uur' te koop, dus denkend aan de rijen om binnen te komen houd je je hart vast. Maar met Pasen - volgend weekend - gaat het toeristenseizoen echt losbreken, dat wil je niet weten, dus is het now or never.

Op donderdagen, vrijdagen en zaterdagen blijkt het Museum voor deze gelegenheid tot 22 uur open, maar dat weten we niet, dus we gaan om 14.30 uur. De queue voor de kassa is inderdaad indrukwekkend, maar er is voorrang voor Museumjaarkaarthouders. Dus alle valt weer reuze mede. Ook die 'toegang per uur' is niet zo dramatisch als men vermoedt: dat gaat alleen over het moment van binnenkomst. Het is niet zo dat je er binnen een uur weer uit moet. De mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest.

Mooie tentoonstelling. De nacht was een thema in de 19e eeuw. Omdat toen het kunstlicht zich ontwikkelde: gaslicht en elektrisch licht. Het was zowel voor schilders, als voor schrijvers, als voor componisten, als voor wetenschappers een thema. Hoogtepunt van de expositie is bijgaand schilderij van het Museum of Modern Art (MoMA) in New York. Wij vinden het een meesterwerk, maar Van Gogh zelf vond het eigenlijk niks, te experimenteel.

Sterrennacht is één van Van Goghs bekendste schilderijen. Hij schilderde het niet naar de werkelijkheid, maar uit z’n hoofd, in zijn kamer in het gesticht van Saint-Rémy in 1889. In deze periode leed Van Gogh zo onder zijn geestelijke problemen, dat hij zich vrijwillig in een psychiatrisch ziekenhuis had laten opnemen. Er zijn mensen die menen een bijbelse verwijzing te zien in Sterrennacht. In Genesis 37 vers 9 staat:‘Luister, ik heb weer een droom gehad’, sprak hij ‘Ik zag de zon, de maan en elf sterren.’ Ook op dit doek zijn elf sterren en de maan te zien, zij het dat de zon ontbreekt. Zanger Don McLean baseerde op dit doek het nummer Starry starry night.

Het is echt een mooie tentoonstelling. Te druk, dus sluit ik me deels af, maar toch. Heb dus maar de catalogus aangeschaft. Doorgaans ga ik behoorlijk snel door tentoonstellingen en ben dan vaak een beetje teleurgesteld door de informatie bij de schilderijen. Ditmaal heb ik met audiotour op mijn hoofd gelopen. Dat is best leuk: het dempt een te hoog tempo en je hoort nog eens wat. Het zal nog wel even duren tot de portee van de gehele expositie tot me doorgedrongen is. Ik wil liefst nú een biografie over Van Gogh lezen.

Van Gogh Museum