Net naar de jongenswereld van Martin Bril en zijn vrienden gekeken in De Wereld Draait Door. Matthijs van Nieuwkerk, Bart Chabot, Joost Zwagerman, Mai Spijkers, Jan Mulder. Hij schreef mooie stukjes en hij was een flamboyante figuur. Opmerkelijk dat schrijvers zoveel kunnen betekenen, voor lezers, voor collega-auteurs. Ik las hem ook wel, niet zoveel, want geen Volkskrant, maar wel altijd verrast. Was hij een Carmiggelt? Een van de Grootste Schrijvers van Nederland?
Het grote bijna nationale treuren roept op de een of andere manier herinneringen op aan de dood van Herman Brood, Theo van Gogh en André Hazes. Toen was er ook zoveel eindeloze bewondering en waren er zoveel goede vrienden. Of wordt het alleen maar zo groot gemaakt omdat het vriendjes in de media betreft?
Moet je daarover miepen mens, denk ik, wanneer ik toch ook even vaststel dat de vrouwen in deze uitzending weer vrijwel afwezig zijn en alleen maar figureren als verzorgster, muse en fan. Alsof er niets veranderd is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten