Ud

Vanavond ben ik met mijn jazzvriend naar het schitterende Tropentheater, waar de Tunesische ud-speler Anouar Brahem muziek van zijn nieuwe cd The Astounding Eyes of Rita speelt, dat opgedragen is aan de Palestijnse dichter Mahmoud Darwish. Brahem heeft een nieuw kwartet: hij speelt met Klaus Gesing (basklarinet), Björn Meyer (bas) en de Libanese percussionist Khaled Yassine.

Met zijn unieke spel en zijn bijzondere composities heet Anouar Brahem de ud opnieuw uitgevonden te hebben. Bij hem lopen traditie en innovatie als een rode draad door zijn muziek. Brahem weet de traditionele Arabische muziek te vermengen met moderne muziek en hij brengt hij musici uit alle (muzikale) windstreken bij elkaar. 

Het is schitterende verstilde muziek. Erg dynamisch is het optreden niet. Vier heren in het zwart op een stoel. Ze zoeken geen contact met het publiek. Er springt niet één  muzikant  solo uit. Mijn jazzvriend die alle muzikanten ter wereld schijnt te kennen weet te vertellen dat de bassist Björn Meyer virtuoos is en dat het een wonder is dat hij zo symbiotisch op weet te gaan in dit geheel.Zelf vind ik de basklarinet ook erg mooi.

Mijn jazzvriend komt uiteraard weer allemaal oude jazzvrienden tegen zoals de bassist Tony Overwater, die een maand geleden nog hier in de buurt speelde. En een stelletje Bulgaren, die ook alles van jazz-muziek weten. Het duizelt me eerlijk gezegd allemaal een beetje - mag ik al bijna naar bed - maar afgezien daarvan: het is een wereld waar ik graag in onderdompel.