Voorspellende droom

Ik had gisteravond al naar Mutti willen gaan, maar het Journaal meldde dat het ijzelde en spekglad was in Oost Nederland. Op Radio 1 een Tukker die zegt dat het zo glad was dat hij zich bij het hond uitlaten aan het huis moest vasthouden.

Ik droom een wonderlijke droom. In mijn droom rijd ik 's morgens vroeg al naar Emmen, maar tegen een uur of één ben ik er nog steeds niet en rijd ik in een landschap dat ik niet herken van de route Amsterdam-Amersfoort-Harderwijk-Zwolle- Hoogeveen-Emmen. Dan blijk ik bij Gorcum te zijn bij een hoge brug, waar ik af moet klauteren en gaandeweg wordt het landschap steeds meer Zuid-Limburg. Ik raak helemaal in paniek, want als ik zo ver weg ben, Hoe Geraak Ik Ooit Nog In Emmen? En Mutti Rekent Op Me!

Als ik mij uit de droom weet los te rukken, wat erg veel moeite kost, rijd ik alsnog naar Emmen. Dat is tamelijk vermoeiend als je net in je droom al zes uur gereden hebt.

Bij Emmen-Zuid is onverwacht de afslag die ik altijd neem afgesloten en moet ik door richting Meppen (Duitsland). daar had ik me niet op voorbereid. Ineens weet ik de weg niet meer. Er staat op de borden Nieuw Amsterdam, Schoonebeek, Klazienaveen, maar eigenlijk weet ik helemaal niet waar die plaatsen liggen. Alle nieuwbouwwijken op de borden die bij Emmen bijgebouwd zijn sinds ik er vertrok in 1975 weet ik ook niet te liggen. Kilometers lang rijd ik door een oneindig kaal leeg mistig landschap van de veenkolonien. Komt hier ooit een zijweg? Kom ik hier ooit uit?