Flevovreugd

Will komt langs voor een kopje thee en laten we een rondje lopen langs het Kanaal en door het Park. We pikken een terrasje mee bij het Flevo Tennispark, waar ik nog nooit was en dat de kalmte zelve is, met vele senioren. Het anders dan het Kattenlaantje waar Will zelf tennist. 

De wandeling eindigt bij Flevoparkbad. Ik woon hier nu al anderhalf jaar, maar van zwemmen is het nog nooit gekomen. Dat zwembad is een van de laatste gemeentezwembaden, heel mooi ruim van opzet, goedkoop, maar met de cao van gemeenteambtenaren als basis voor de openingstijden. Dat betekent dat het zwembad altijd dicht is dus als je op het idee komt te gaan zwemmen. Het blijkt een heerlijk jaren zestig-zwembad, uit de tijd dat het volk faciliteiten kreeg voor de welzijn en volksgezondheid. Het is verrukkelijk eenvoudig van opzet: gewoon twee pierebaden, een instructiebad, een speelbad en een 50m-bad. Geen glijbanen en andere fun, geen chique terras, maar alleen een patattent en wat plastic kuipstoelen.

Ik ben helemaal niet voor commerciële sportfaciliteiten, maar je moet ze nageven: ze geven informatie, ze zijn langer open, ze doen wat de mensen willen. Want dat volstrekt oncommunicabele van het zwembad is ook aan de hand bij mijn Sporthal Zeeburg, dat nooit open is, er zit nooit iemand en als er al iemand zit dan weet-die niks. Zoals of er cursussen gegeven worden en zo ja welke dan en wanneer ze van start gaan... 

Er zit sinds kort een nieuwe sportschool op het Javaplein, die is heel communicatief en doet wat de mensen willen, maar die kost 55 euro per maand, weliswaar voor onbeperkt sporten, maar ik wil helemaal net onbeperkt sporten, ik wil 1 x per week. En ik wil ook geen machtiging.

Ik houd niet van zwemmen, maar voor Will is het het grootste genoegen, en als zij maar gelukkig is :-) Ik moet toegeven, het is een heerlijk zwembad. Het is nog open tot 5 september.