Tenora

Ik ben aangemeld als tenor. De partituren heb ik maandagavond bij Broekmans & Van Poppel besteld en ze zijn woensdag gearriveerd. Nu kan ik gaan probéren te oefenen. Met cd's en YouTube. En de piano. Het is duidelijk: het is weer onmogelijk om hier de tenorpartij uit te distilleren. Dat wordt weer wat. 

Het is weer net als drie jaar geleden toen ik mij opgaf voor het Meezingconcert van het Deutsches Requiem van Brahms. Ik was onzeker en bakte er ook inderdaad niet veel van, maar toch was een geweldige ervaring. Dat was vooral , te danken aan de magnifieke dirigente Yt Nicolai en een zeventigjarige mede-alt, een zangpedagoge, naast wie ik toevalligerwijze was neergestreken. Morgen ben ik dus tenor. Het leek me dat ik dan meer kans had om nog mee te mogen doen. Er zijn altijd te veel alten, en tenoren komen ze tekort. Ik probeer te oefenen, want ik zou graag uit volle borst zingen, maar niet váls uit volle borst. Bij de Zing & Beleef-cursus in het Concertgebouw zongen de tenoren allemaal luid, niet gehinderd door enige schroom. Ook al zongen ze volstrekt fout. Of ik daar morgen houvast aan heb? De melodielijnen zijn niet te volgen.

Als je de diverse uitvoeringen op YouTube vergelijkt met de bladmuziek is niet duidelijk wat solopartijen zijn en wat koorpartijen zijn. En de vorige keer zongen we ook lang niet alles. Zucht. Het wordt vast weer een feest.