Twee geloven op één kussen

Ik heb steeds discussies over de iPad. De meeste mensen om mij heen zijn van het papier. Ach, je moet er gewoon niet over willen discussiëren.

De digitalisering is een kwestie op het werk die de wereld splitst in believers en non-believers, in old school en new school. Het lijkt wel een geloofsstrijd. Het is gewoon niet leuk. Men wil niet open staan voor elkaars standpunt en kan ontzettend zuur doen Soms denk ik dat ik als prediker van het én-én soms net zo verbeten dreig te worden. Ik erger me aan als mensen van wie ik houd almaar tégen zijn.

Een sms-je, dat ik Anton Dingemans moet lezen, een strip in Trouw. Hoe kan ik die snel lezen? Op mijn iPad natuurlijk. Binnen drie seconden binnen voor slechts 0,79 voor een doordeweekse krant. De strekking: het papieren boek is een briljante uitvinding, vindt op een dag zomaar een schermgebruiker uit. Het papieren boek is overal toepasbaar, je hebt er helemaal geen wifi voor nodig!

Dit is waar en dat is humor, Lucie Theodora. Waarom kun je er niet om kan lachen? OK, het is een ouwe bak, heb je ook al eens in een Amerikaanse strip gezien. Maar humor is om te lachen. Opdracht van de week.