In Mijdrecht herdenken de medewerkers van het Johannes Hospitium te Wilnis een vijftiental mensen die hun laatste levensdagen bij hen doorgebracht hebben. Het is in een mooie locatie midden in de weilanden ten westen van Mijdrecht, Tuinderslaan, in het donker trouwens moeilijk te vinden.
Er zijn zo'n zestig nabestaanden gekomen. Wij van onze familie zijn met acht. Eerst zet iedereen een foto van de overledene neer. Wij zijn de foto vergeten maar hebben gelukkig een iPad waar Mutti's foto opstaat. Het lichtblauwe vlekje rechts op de foto.
Dan noemen de verpleegkundigen Janny, Wilma en Rian (na gedichten en harpmuziek) namen op, en wordt er voor elk van die persoon apart aangestoken. Hetzij door een familielid, hetzij door een van de vrijwilligsters.
Dan vertellen drie verpleegkundigen om beurten een herinnering aan elke persoon. Een meneer die erg van bami hield. Een meneer die graag een borreltje dronk. En wie wil van de nabestaanden mag wat vertellen. En dan wordt er een witte roos in de vaas gezet.
Het is mooi aandachtig. Al die mensen met hun herinneringen, soms nog groot verdriet. We weten van elkaar niet wie we zijn, we delen alleen die warme ervaring in dit hospitium. Het is een soort Allerzielen, al is dat officieel pas volgende week.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten