Franciscus

Dit is dan weer de mooiste geworden, al zeg ik het zelf. Als uitgangspunt heeft een schilderij gediend dat ik vond op een blog van ene Zuster Marianne, maar ik weet niet van wie dat werk  is en dezectekening lijkt er helemaal niet op. Maar de eerlijkheid gebiedt. In het weekend past het om zulke prenten/iconen te maken.

We werden uitgedaagd de iconen te schouwen. Wat zie je, wat spreekt je aan, wat raakt-ie bij je? Hier vind ik die hele grote ogen mooi? De openheid, de kwatsbaarheid.

Nu een dag later de dagelijkse werkelijkheid weer over mij heen gevallen is is dat nauwelijks voorstelbaar. Maar dat zal wel weer tot rust komen.