Avondwandeling langs de Vecht. Het grappige van deze buurt is: iedereen groet je hier bij de wandeling. Zelf deed ik dat groeten ook in Amsterdam, maar daar was het nogal ongebruikelijk.
In Ankeveen groeten de mensen ook. Als je daar door de Ankeveense Plassen loopt kom je op een heel smal schelpenpaadje veel fietsers en wandelaars tegen en zeg je de hele tijd: Dág! Dág! Dág! Mij hoor je niet klagen, ik ben er groot voorstander van. Maar blijkbaar is dat zo ongebruikelijk in de Randstad dat je letterlijk onthoudt waar de mensen je groeten. Hoewel ik echt de gezichten niet onthoud van de groetende medemensen heb je toch de sensatie dat je wordt gezien.
Gisteravond vloog bij de vecht een buurthondje mij bijna aan. Zijn mevrouw zei: 'U loopt hier toch vaker? Dat doet-ie anders nooit!' Eerlijk gezegd herkende ik het hondje wel, maar de mevrouw nog niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten