Roadmovie richting Roemenië

Op NLKijkt kijk ik naar een prachtige ontroerende film: A long story. Het is een Nederlandse film uit 2013. Ward, een man van achter in de vijftig, kunstenaarsachtig type, gespeeld door Raymond Thiry, komt uit het buitenland terug naar Nederland. Een doorleefde kop, maar wel een stuk!

Je komt niet veel over hem te weten, hij heeft overal en nergens geleefd en is blijkbaar onlangs zijn vrouw verloren. Hij betrekt een (Gronings?) dorpshuisje en regelt een Roemeense klusjesman om het huis op te knappen. Dat is een man die met zijn zoontje komt. Ze verstaan elkaar ongeveer niet.

De andere verhaallijn betreft de vrouw Aline van de Roemeen die in hun dorpje is achtergebleven met twee dochtertjes. Zij trekt met een vriendin mee naar een badplaats aan de Zwarte Zee om daar een baantje te zoeken in de toeristenindustrie.

In Nederland verdwijnt de Roemeen en het zoontje zit bij Ward. Deze voelt zich toch al erg ontheemd en hij besluit het jongetje terug naar zijn moeder in Roemenië te rijden. Allemaal hoekige karakters, allemaal pijnlijke ervaring achter de rug, allemaal op hun manier kwetsbaar. In het Roemeense dorp kan hij nog helpen met kapotte auto's en schapen scheren, hij lijkt zich er bijna beter thuis te voelen dan in zijn eigen dorp. Er is ook aantrekkingskracht tussen Aline en hem. Maar aan het eind van de film rijdt Ward toch maar het Roemeense dorp uit. Ik vind heel het mooi wezenloos allemaal. Wn zo'n tweetalige genuanceerde film, heel bijzonder.