Biebje

Ik werk thuis en ga bij wijze van pauze het biebje bijhouden. Kijken of er nog genoeg boeken zijn en of ze gouden stickertjes behoeven. Er zijn heel veel nieuwe boeken. Buurjongetje Liam helpt me stickeren en neemt vier boekjes mee naar huis. 

Naast het biebje op het bankje zit een Marokkaanse meneer een boek te lezen. Minette Waters. Dat had ik nou nooit bij hem bedacht. Hij vindt het niet duidelijk of je de boeken mag lezen, lenen of meenemen. Alles mag, zeg ik. Er loopt een Indonesische mevrouw langs die het biebje ook geweldig vindt en ook al diverse boeken meegenomen heeft. 'U mag niet alleen boeken meenemen, u moet er ook boeken in zetten', roept Liam.

De mevrouw meldt dat ze graag opmerkingen bij het biebje zou willen zetten. Ik vertel dat we eerst een stift hadden opgehangen, maar dat er toen rare tekeningen op het biebje verschenen. Ik vertel dat ook boeken op het ijs gegooid waren. 'Dat doen de Marokkanen', zegt Liam. 'Nee hoor', zeg ik, 'dat waren geen Marokkanen'. Het is even ongemakkelijk stil. Dan zegt de lezer: 'Hier zit een Marokkaan die wel leest en die vijf talen spreekt: Arabisch, Frans, Spaans, Nederlands.'

Voor het eerst neem ik zelf ook een boek mee.