Schilderingen

Ik wil de hele tijd maar door foto's delen. Kijk! Kijk! Maar daar is geen beginnen aan. Een foto per dag op Facebook is echt genoeg, maar ik doe er toch vaak wel twéé. Too much, ik weet het. Twee jaar gelden in Macedonie reageerde Jeroen op een dag: 'Ben je nu nóg daar?' Dat vergeet je niet. Hoewel Jan-Reinier eergisteren weer reageerde met: 'Ik vind je héle vakantie leuk!' 

Gelukkig appte J. gisteravond: ben je nu al in een orthodox klooster geweest? Want daarom ging je toch. En of ik mooie iconen gezien had. Maar de iconen zijn niet wat ik er mooi vind. Het gaat meer om de muurschilderingen en de oneindig vele rituele voorwerpen. En je appt ze even en ze vallen in vruchtbare aarde.

Ze was zo verrukt van de muurschilderingen in de twee orthodoxe kerkjes waar we tot nu toe in geweest zijn. Daar heb je geen idee van als je het niet kent. Aan de buitenkant zie je niets. We wilden bij het klosster gisteren wel een boek meenemen, maar ze hadden alleen boeken in het Servisch. Geen touw aan vast te knopen. Dat stimuleert wel weer om nog wat orthodoxe kerken en kloosters te bezoeken. Er schijnt hier op een eilandje in/op het Skadar-meer ook een orthodox nonnnenklooster te zien, tien jaar geleden gestart, dat je kan bezoeken.