Vrijdag na het werk wil ik ineens familie zien. Ik ben al haast een week terug en ik heb nog geen familie gezien! Ik bel Zus3 of ze thuis is en voor we het weten lopen we een rondje Maarssen. Onze Chinese buurman heeft een snackbar in Maarssen en ik heb hem al een paar keer aangekondigd te komen kijken. Dit lijkt me een heel goed moment.
Zus3 heeft haar kleindochter te logeren en die lijmen we met een ijsje. Wat een mooi einde van de eerste werkweek.
De buurman vindt het leuk dat wij langskomen. Hij geeft ons koffie en Jemimah een ijsje. En daarna brengt hij ons hartelijk en gul een groot bord bitterballen. Van het huis. Eh... Eh... We doen aan onze lijn, stamel ik.
Op mijn Weight Watchers-app toets ik de SmartPoints van bitterballen in. Twee punten voor één bitterbal. Wanhopig kijken wij elkaar aan en ten einde raad nemen we elk één bitterbal. Het is de schaal echter niet aan te zien dat er twee ballen opgegeten zijn.
Ik vrees dat we nu alle regelen van gastvrijheid-ontvangen geschonden hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten