Het is weer een prachtig kerstmaal. Zo open en gezellig en warm. We zijn met ons zevenen en we smikkelen en smullen en kletsen. Bobby slooft zich geweldig uit. Ik loop het eten in en uit. En ruim alles op en was alles af.
Het bijzondere is dat de conversatie onverwacht is zo met een klein gezelschap vrienden die elkaar deels niet kennen aan tafel. Voorzichtig aftastend. Flauwe grapjes. Het mooiste werd het toen het al laat wa en Peeq een eenvoudig rondje voorstelde: Vertel eens: wat gaan jullie morgen Eerste Kerstdag doen? En dat er toen bij bijna iedereen iets heel gevoeligs naar boven kwam. Een overleden schoonzus. Een burn-out aangetrouwde neef. Een gebrouilleerde vriendin. De mensen gingen heel laat weg. Het leven voelde broos maar mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten