Uitgevloerd volg ik hele avond verkiezingsretoriek. Het is zo verslavend. En waarom? Want het is zo voorspelbaar. Eerst Wilders en Rutte bij het EenVandaag Verkiezingsdebat, dan Freek de Jonge bij de VPRO. Dan gewone Nederlanders bij Nieuwsuur. En dan heb ik Pauw & Jinek nog niet eens gehad. Ondertussen gaat de bel en staan er jonge GroenLinksers aan de voordeur te vragen of en wat ik ga stemmen. Jullie, zeg ik. Ze stralen. Maar dat zei ik zaterdag ook tegen de PvdA in het winkelcentrum waar ik een roos kreeg, die al geknakt en verpieterd was voor ik thuis was. Het zijn ontregelende tijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten